دستگاه بیوفیدبک بر اساس نوع سیگنالی که از بدن دریافت می‌کند و پارامتری که اندازه می‌گیرد، به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شود. در ادامه مهم‌ترین انواع آن در فیزیوتراپی را بررسی خواهیم کرد:

بیوفیدبک الکترومیوگرافی: این دستگاه فعالیت الکتریکی عضلات را اندازه می‌گیرد و پر کاربردترین نوع در فیزیوتراپی است. از آن برای بازآموزی عضلات ضعیف، شل کردن عضلات منقبض و بهبود هماهنگی پس از جراحی یا سکته استفاده می‌شود.

بیوفیدبک فشار: این ابزار معمولا شامل یک کیسه هوای کوچک متصل به مانومتر است که تغییرات فشار را هنگام انقباض عضلانی نشان می‌دهد. فیزیوتراپیست‌ها اغلب از آن برای ارزیابی و تمرین دادن عضلات ثبات ‌دهنده ستون فقرات و عضلات عمقی کمر استفاده می‌کنند.

بیوفیدبک حرارتی: اما دستگاه بیوفیدبک حرارتی، دمای پوست را در نقاط مختلف بدن اندازه‌ گیری می‌کند که نشان ‌دهنده میزان جریان خون است. امروزه از ایندستگاه در فیزیوتراپی برای درمان بیماری‌هایی مانند رینود، کاهش استرس و مدیریت دردهای مزمن از طریق کنترل جریان خون محیطی به کار می‌رود.

بیوفیدبک پاسخ گالوانیک پوست: این سیستم میزان تعریق و فعالیت غدد عرق را که تحت کنترل سیستم عصبی خود مختار است، پایش می‌کند. از این روش بیشتر برای مدیریت اضطراب، کنترل پاسخ‌های استرس و کاهش تنش‌های روانی که منجر به دردهای فیزیکی می‌شوند، استفاده می‌شود.

بیوفیدبک تغییر پذیری ضربان قلب: اما در نهایت، دستگاه بیوفیدبک تغییر پذیر فاصله بین ضربان‌های قلب را بررسی می‌کند تا تعادل بین سیستم عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک را بسنجد. بهره گیری از این روش به بیمار کمک می‌کند تا از طریق الگوهای تنفسی منظم، ضربان قلب خود را برای کاهش درد و بهبود ریکاوری تنظیم کند.